Gelukkig is dit waarschijnlijk zoals net auto leren rijden: in het begin denk je nog teveel na over het schakelen maar later doe je dit zonder nadenken en gaat alles vanzelf.
Enfin, ze lieten me zien hoe je een klos moet opwinden en hoe je je draad moet steken om te beginnen naaien. Oké, na het een keer zelf te doen lukte dit al een beetje.
Ik leerde al een zakje maken en na enkele oefenbeurten lukte dit al goed.
Joepie want dan kan ik beginnen aan mijn doopsuikerzakjes.
Vandaag nam ik mijn , nog ongeopende, naaimachine en begon eraan.
Even sukkelen met het opwinden en de draad. Waar moest dit nu ook alweer?!
Maar met een beetje geduld (?!?) lukte het me toch.
Mijn eerste zakje was al binnenstebuiten. Ik zei het gisteren nog tegen mijn vriend: je moet zien dat je je stof binnenstebuiten doet en dan aan stikt om nadien om te keren. Mjah, ik zal't vergeten zijn zeker... Beginnersfouten heet dat. Maar ik ben niet alleen want een vrouw die daar ook was had net een supermooie tas gemaakt, enkel haar zakjes stonden ondersteboven...
Daarna wou ik flocken. 3 keer plakte mijn flockje op een ander stofje dat ik tussen het strijkijzer had gestoken. Man man man... Maar uiteindelijk lukt het. Never give up!
Ik kan dus nu beginnen met allerlei leuke stofjes uit te zoeken en lintjes voor mijn zakjes.
Yes! (Het resultaat ga ik nog niet verklappen, er moet nog iets verrassing zijn ook natuurlijk)
Ik heb in ieder geval de kriebels stevig te pakken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten